بررسی علل ایجاد و توسعه فرسایش خندگی متراکم در اراضی نسبتا مسطح استان فارس با تاکید بر نقش سازندهای زمین شناسی

سال انتشار: 1379
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 867

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SGSI04_264

تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1385

چکیده مقاله:

در این پژوهش، فرسایش های خندقی متراکم در اراضی نسبتاً مسطح استان فارس شناسایی و بررسی شده و نقش سازندهای زمین شناسی در ایجاد و توسعه آنها تعیین گردید. در اراضی نسبتاً مسطح استان فارس، 21 محدوده فرسایش خندقی متراکم شناسایی شد که میزان کل رسوب حاصل از این فرسایش ها، بیش از 78621200 متر مکعب برآورد شد. با توجه به اینکه متوسط وزن مخصوص ظاهری خاک، 1/33 گرم بر سانتیمتر مکعب است، وزن رسوب تولید شده معادل 104566196 تن است. بیشترین و کمترین میزان رسوب برآورد شده با مقادیر 24978000 و 328500 متر مکعب، به ترتیب مربوط به فرسایش های خندقی علامرودشت لامرد (G9) و باباعرب جهرم (G17) است. دو عامل اساسی تغییر کاربردی اراضی و سنگ شناسی سازندهای زمین شناسی، به عنوان مهم ترین عوامل ایجاد و توسعه این نوع فرسایش ها تعیین شده اند. به طور کلی، پتانسیل ایجاد فرسایش خندقی در رسوبات حاصل از فرسایش سازندهای سازندهای گروه فارس (گچساران، میشان و آغاجاری) بیشتر از دیگر رسوبات است.

نویسندگان

عباسعلی نیک اندیش

کارشناس ارشد هیدروژئولوژی، مدیریت آبخیزداری سازمان جهاد سازندگی است

آرش برزو

کارشناس ارشد خاکشناسی، مدیریت آبخیزداری سازمان جهاد سازندگی استان فا