طراحی دبستان با رویکرد روانشناسی محیط مبتنی بر افزایش خلاقیت کودکان

در راستای ایجاد فضای معماری زیبا ،مطلوب و دوست داشتنی برای کودکان وجهت ادراک ماهیت فضای معماری بهبهترین وجه ممکن به بررسی چگونگی شکل گیری ذهنیات کودکان می پردازیم و با توجه به کنش ها وواکنش هایایشان در برابرقابلیت های محیط ایجاد شده ،تلاش جهت ساخت فضاهای مطلوب معماری و بهبود فضاهای موجود راصورت می دهیم .طراحی فضاهای متنوع می تواند دامنه وسیعی از تجربیات حسی رابرای کودکان میسر سازد وبرای اینمنظورمی توان درمحیط معمارانه ،کنجکاوی ها و تخیلات کودکان را برانگیخت تاخود به کشف وتجربه فضا بپردازد.مشارکت آگاهانه وعلاقمندانه کودک در خلق ومدیریت فضاهای معماری ،خلاقیت آنهارادرتمام ابعاد برمی انگیزد وخودبه ایجاد محیطی خلاق منجر می شود . روش تحقیق مقاله حاضر بارویکردی کیفی مبتنی برمطالعات کتابخانه ای است کهنخست به شناخت کودک و روش های نفوذ به دنیای درون او پرداخته می شود ودر ادامه به تآثیرفضا و نقش خلاقیت بررشد کودکان ودر نهایت معیارهایی برای طراحی خلاقانه اشاره می شود.

کلیدواژه ها:

طراحی دبستان ، روانشناسی محیط ، افزایش خلاقیت کودکان