تعیین میزان آلودگی به انگل های روده ای نزد ساکنین شهرستان اسلامشهر

جهت بررسی و تعیین درصد آلودگی به انگل های روده ای کلا ۱۵۳۵ نمونه مدفوع که ۹۶۶ مورد مربوط به مناطق شهری ۵۶۹ مورد نیز به مناطق روستایی تعلق داشت جمع آوری و به روش مستقیم و فرمل-اتر و ۱۴۳ نمونه نیز به روش چسب اسکاچ از کودکان ۶-۱ سال جمع آوری و مورد آزمایش قرار گرفت. این مطالعه به شکل توصیفی-تحلیلی و از نوع مطالعات مقطعی بوده است. ۵۳.۲% از افراد آلودگی به انگل های روده ای داشتند. ابتلا به انگل های پاتوژن روده ای در افراد مورد مطالعه ۳۰.۶% بود. درصد فراوانی آلودگی به آنتامباهیستولیتیکا/دیسپار ۹.۶%، آنتامباکلی ۱۶%، آنتامباهارتمانی ۷%، آندولیماکس نانا ۲.۶%، یدامبابوچلی ای ۱.۸%، دی آنتامبافراژیلیس ۱.۵%، کیلوماستیکس مسنیلی ۰.۴%، ژیاردیالامبلیا ۱۸.۸%، بلاستوسیستیس هومینیس ۱۶.۵%، دیکروسولیوم دندریتیکوم ۰.۱%، تنیاساژیناتا ۰.۲%، هیمنولپیس نانا ۱.۴%، آسکاریس لامبریکوئیدس ۰.۳%، اکسیور به روش چسب اسکاچ در نزد کودکان ۶-۱ سال ۲۸.۷% به روش فرمل-اتر در مابقی نمونه ها ۰.۷%، تریکوسترونژیلوس ۰.۱%، استرونژیلوئیدس استرکورالیس ۰.۳% و تریکوریس تریکیورا ۰.۱% بود. بین افراد روستایی با ۴.۹% آلودگی کرمی و افراد شهری با ۲.۱% آلودگی کرمی اختلاف معنی دار آماری مشاهده شد. همچنین بین مردان با ۱۱% آلودگی و زنان با ۷.۱% آلودگی به آنتامباهیستولیتیکا اختلاف معنی دار آماری وجود داشت. سیر نزول آلودگی به ژیاردیا و سیر صعودی آلودگی به آنتامباهیستولیتیکا با افزایش سن محسوس بود.

کلیدواژه ها:

Intestinal parasites ، Islamshahr ، Iran ، انگل های روده ای ، اسلامشهر