مقدار فلزات جیوه، سرب و کادمیوم در اندام های ماهی بیاه (Liza abu)

زمینه و هدف: این تحقیق در سال ۱۳۸۸ به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین جیوه، سرب و کادمیوم در بافت­های عضله، کبد و آبشش ماهی بیاه (Liza abu) رودخانه­های بهمنشیر و دز، در استان خوزستان انجام شد. روش­ کار: در این تحقیق ۱۰۸ نمونه ماهی بیاه تهیه شد. جهت استخراج فلزات از بافت­های مورد مطالعه، از روش هضم خشک استفاده شد و تعیین غلظت فلزات سنگین به وسیله دستگاه جذب اتمی Perkin Elmer ۴۱۰۰ صورت پذیرفت. تجزیه و تحلیل داده­ها با نرم افزار SPSS۱۷ و به کمک آزمون t انجام شد که وجود یا عدم وجود اختلاف معنی­دار در سطح ۵ درصد (۰۵/۰= p) تعیین گردید. نتایج: بالاترین غلظت جیوه، کادمیوم و سرب به ترتیب ۰۰۵/۰±۰۲۹/۰، ۰۴۷/۰±۵۰۶/۰ و ۰۹۶/۰±۰۷/۱ میلی­گرم بر کیلوگرم در آبشش و پایین­ترین غلظت به ترتیب ۰۰۱/۰±۰۲۳/۰، ۰۴۰/۰±۳۴۶/۰ و ۰۳۰/۰±۹۰۳/۰ میلی­گرم بر کیلوگرم در عضله بود. براساس نتایج به دست آمده در این تحقیق غلظت کادمیوم در آبشش، کبد و عضله ماهی بیاه بین رودخانه­های بهمنشیر و دز اختلاف معنی­داری داشت (۰۵/۰p≤)، اما فلزات جیوه و سرب در اندام­های مورد مطالعه ماهی بیاه در رودخانه­های دز و بهمنشیر اختلاف معنی­داری نداشت. نتیجه­ گیری: در این تحقیق مقدار جیوه در مقایسه با آستانه استاندارد سازمان بهداشت جهانی پایین­تر بود اما مقدار سرب و کادمیوم از آستانه بالاتر بود.

کلیدواژه ها:

Mercury ، Cadmium ، Lead ، Fish ، Atomic Absorption Spectrophotometer ، Khoozestan Province ، River ، جیوه ، کادمیوم ، سرب ، ماهی ، روش جذب اتمی ، استان خوزستان ، رودخانه