طراحی پرسشنامه ارزیابی بار کار ذهنی و تعیین روایی و پایایی آن در پرستاران بخش های ویژه یکی از بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران

زمینه و هدف: یکی از مهمترین مشکلات کار در بخش­های ویژه، بالا بودن بار کاری است. بار کاری زیاد منجر به افزایش خطاهای انسانی، کاهش کیفیت و ایمنی ارائه مراقبت و کاهش کیفیت زندگی کاری پرستار می­شود. هدف از این مطالعه ارائه ابزار مناسب، معتبر و پایاست که ضمن ارزیابی بار کار ذهنی پرستاران بخش­های ویژه بتواند عوامل ایجاد کننده که بصورت موقعیتی باعث بوجود آمدن بار کاری می­شود را شناسایی کند.   روش­کار: این مطالعه در ۲ مرحله انجام گرفت: ۱-تعیین اعتبار صوری و پایایی روش NASA-TLX (جهت ارزیابی بار کار) بوسیله روش Backward Translation و روش آلفای کرونباخ. ۲- مرحله طراحی پرسشنامه شناسایی موانع و عوامل تسهیل کننده عملکرد از طریق مصاحبه و انجام مطالعه پایلوت .   نتایج: اعتبار صوری و پایایی روش NASA-TLX مورد تایید قرار گرفت (۸۹۷/۰= α ). پرسشنامه شناسایی موانع و عوامل تسهیل کننده عملکرد پرستاران در بخش­های ویژه در۱۰ حیطه و ۵۳ سوال و با مناسبت ۹۷ درصد و شفافیت ۹۶ درصد ارائه گردید . در مجموع ۹۰ درصد پرستاران جامعیت کلی پرسشنامه را بسیار جامع و جامع ارزیابی نمودند.   نتیجه­گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، می­توان از روش NASA-TLX و پرسشنامه موانع و عوامل تسهیل کننده عملکرد جهت ارزیابی بار کاری پرستاران بخش­های ویژه استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

Mental workload ، NASA-TLX method ، ICU nursing ، Performance obstacles ، Performance facilitator ، بار کار ذهنی ، روش NASA-TLX ، پرستاران بخش های مراقبت ویژه ، موانع عملکردی ، عوامل تسهیل کننده عملکرد