بررسی اثربخشی دوره های آموزش سرپرستی و ارائه راهکارهای مناسب جهت بهبود وضعیت آن (مطالعه موردی:ستاد شرکت ملی گاز ایران)

آموزش و بهسازی منابع انسانی در عصر کنونی به لحاظ شرایط خاص زمانی، در سازمانهای صنعتی و تولیدی به صورت یک امر طبیعی درآمده و همگان بر آن اتفاق نظر دارند، این مهم اصولا در غالب برنامه های آموزشی مدون، کوتاه مدت یا دراز مدت به اجرا در می آید منتها در طراحی واجرای آموزشها آنچه دارای اهمیت فوق العاده است ارزیابی اثربخشی این نوع آموزشهاست که بر اساس نتایج بدست آمده بتوان آموزشهای تکمیلی و جهت داری را طراحی کرد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی دوره های آموزش سرپرستی ستادشرکت ملی گاز ایران و ارائه راهکارهای مناسب جهت بهبود وضعیت موجود آن در سال ۱۳۹۰ انجام شده است. طرح پژوهش توصیفی–پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل سرپرستان ستاد شرکت ملی گاز است. در این پژوهش ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته ای است که بر اساس سه مولفه ویژگی های فردی، آموزشی و سازمانی مدل انتقال آموزش هالتون تدوین شده است. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار spss  و ازطریق آزمون t تک نمونه ای مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند، نتایج بدست آمده از آزمون t نشان داد که مولفه ویژگی فردی در سطح مطلوب و مولفه ویژگی آموزشی و سازمانی در سطح نسبتا مطلوب ارزیابی، قرار دارند.

کلیدواژه ها:

Effectiveness Training supervision Effectiveness assessment models National Gas Company ، اثربخشی ، آموزش سرپرستی ، الگوهای ارزیابی اثربخشی ، شرکت ملی گاز