بررسی عوامل موثر برتعامل کودک با محیط های کالبدیاز منظر هوش هیجانی

اصول تربیتی کودکان دائم در حال تغییرند و معماری باید به نوبه خود نیازهای ناشی از این تحولات را با فکرها و طرح های جدید پاسخگو باشد. هوش هیجانی به عنوان توانایی فرد در بیان و مدیریت احساسات اکتسابی بوده و فضای کودکی می تواند آزمایشگاهی برای معمار باشد ، کودکان به عنوان شهروندانی متفاوت ،نیاز به رشد و تکامل در یک فضای معماری منطبق بر خصوصیات خود دارند. هدف از این پژوهش بررسی مولفه های موثر محیط های کالبدی برهوش هیجانی کودکان است. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی می باشد و درنتیجه عوامل حواس پنجگانه،فرم،رنگ و بافت موثر یافته شدند.

کلیدواژه ها:

کودک ، هوش هیجانی ، فضاهای کالبدی ، محیط ، معماری