تجلی بوم در شعر

شعر بزرگترین و تاثیرگذارترین عامل برای حفظ زبان و فرهنگ هر قوم و ملت است. عناصر بومی جغرافیایی در قالب-پدیده های مکانی، زمانی، اقلیمی و آب و هوایی، فصل ها، زیست بوم جانوری و گیاهی- مقوله بندی شده اند. همچنین، سبک زندگی و معماری خانه های قدیمی و بازیهای بومی- محلی در این مناطق از جمله عناصر فرهنگی مورد توجه شاعران بوده است. یافته ها همچنین نشان دادند که شعر بومی در عناصر اقتصادی- معیشتی نیز سرشار از واژگان و اصطلاحاتی است که محصول دامداری در کوه ها و کشاورزی در جلگه هاست. نتیجه ی مقاله حاضرنشان میدهد که بررسی عناصر بومی جغرافیایی در اشعار محلی شاعران، می تواند گسستگی هویتی را تضعیف نماید و بازتولید فرهنگ غنی محلی سنتی جوامع را در جوامع مدرن بازنمایی کند.

کلیدواژه ها:

شعر ، شعر لری ، بوم ، عناصر بومی ، شاعر ، شاعران محلی