نگاهی جامع به عقل و عشق در شعر مولانا با تاکید بر عرفان و تصوف

عرفان و تصوف پیشینه دراز و متداوم در جهان بینی بشریت دارد اما امروز عرفان و تصوف و پیام آن سر از نودر اندیشه و شورو حال مولانا جلال الدین محمد بلخی، برای بشریت و عصر حاضر جدی گرفته شده است. مولاناانسانی است متفاوت که جهان بینی اش با فلسفه و منطق و علم فرق می کند زیرا مولانا نه در پی استدالالاست و نه دنبال بحث عقلانی و نه هم تجربه های حسی را جدی می گیرد. بنابراین تفاوت او با دیگران، مولانا راهر چه بی کرانه تر و بزرگتر جلوه می دهد ، که فقط می تواند این بی کرانه گی مولانا در عرفان وتصوفبگنجد و فراتر از فلسفه و علم، هستی و جهان را با رمزورازش دریابد و این رمز و رازعالم هستی را مولانا نه باعقل بلکه با عشق می خواهد، بکشاید. در این پژوهش سعی شد ، نگاهی جامع به عقل و عشق در شعر مولانا باتاکید بر عرفان و تصوف شود و آن را مورد واکاوی و بررسی قرار دهد . ماحصل نتایج تحقیق نشان داد کهدریافت مولانا و درک جهان بینی او با منطق، فلسفه وعلم امکان ندارد، به این معنا که مولانا را فقط با شور ووجد وحال عرفانی می توان شناخت بنابراین برای شناخت مولانا بایست عواطف عرفانی و تصوف داشت یعنیعارف باید بود نه فلیسوف و منطقدان.

کلیدواژه ها:

عرفان ، تصوف عقل ، مولانا ، عشق