ساختمان، تقسیمات و کارکرد دستوری- معنایی حروف اضافه

در زبان فارسی گروه های مختلفی از قبیل: اسمی، فعلی، قیدی و... وجود دارد یکی از این گروه ها،گروه حروف اضافه است که دارای اشتراکات و تفاوت هایی با سایر گروه هاست، اشتراک آن در ایناست که مانند سایر گروه ها دارای استقلال املایی، آوایی یا دستوری است و تفاوت در این است کهاستقلال معنایی ندارد، هسته این گروه مانند گروه اسمی گسترش پذیر نیست و گاهی با پیشروند درساخت قید نشانه دار، اشتباه گرفته می شود و از سویی ممکن است با گروه متمم قیدی اشتباه گرفتهشود. حروف اضافه از نظر ساختمان به دو گروه ساده و مرکب تقسیم می شوند که ساختمان مرکربآن به خاطر احساس ضعف معنایی به مرور زمان ساخته شده است. گروه حروف اضافه در ساختمانگروه های دیگر، در نقش دستوری و بیشتر به شکل نقش نمای دستوری ظاهر می شوند. در گفتار یانوشتار، گاهی هسته این گروه حذف می شود و وابسته به تنهایی به کار برده می شود، اما هسته اینگروه حتما با وابسته به کار می رود. در این گفتار قصد داریم که ساختمان و انواع حروف اضافه را کهکمتر مورد توجه قرار گرفته است، بررسی نماییم.

کلیدواژه ها:

گروه ، حرف اضافه ، ساختمان حروف اضافه ، ساده و مرکب ، مختص و مشترک