انواع هنجارگریزی در شعر آرش کمانگیر سیاوش کسرایی

زبان ادبی و شعر یعنی برجسته سازی زبان و غلیان کلمات ته نشین شده در زبان روزمره. نظریه هنجارگریزی یاآشنایی زادیی به این مسئله با نگاه فرمالیست های روس می نگرد و زبان ادبی را با خصوصیات ویژه ای از زبان عامیا زبان خودکار جدا می کند. هنجارگریزی نظریه ای نو است که نشان می دهد زبان ادبی تا چه اندازه از زبانهنجار و کلیشه جدا شده و این انحراف چقدر در جهت جمال و زیبایی شعر، توانمند عمل کرده است.سیاوش کسرایی یکی از شاعران هنجارشکن و نوپرداز معاصر است که در اشعارش از این شگرد بهره برده است.مقاله حاضر نگاهی دارد به شعر آرش کمانگیر سیاوش کسرایی از نظر انواع هنجارگریزی و بسامد هر کدام ازهنجارگریزی های موجود در این شعر.آنچه باید به آن توجه داشت حماسه وارانه و اسطوره ای بودن شعر آرش کمانگیر است که خصوصیات زبانحماسی در قالبی نو در آن قابل توجه است که این ویژگی یکی از پربسامدترین هنجارگریزی های شعر مذکور رابه خود اختصاص داده است. اما از انواع دیگر هنجارگریزی و آشنایی زدایی های دیوید لیچ نیز به اندازه ای قابلدرنگ دیده می شود.

کلیدواژه ها:

آشنایی زادیی ، هنجارگریزی ، سیاوش کسرایی ، آرش کمانگیر ، نظریه دیوید لیچ ، فرمالیست ها