رویکرد بازارگرایی در صادرات خدمات فنی و مهندسی نفت و گاز در ایران

بازارگرایی صادرات ، به معنی هماهنگ شدن و همسوشدن سازمان و شرکت صادرکننده در حوزه های عملیاتی با تغییرات راهبردی بازار است. با توجه به ماهیت گونه های متعدد صدور خدمات ، توجه به صادرات خدمات فنی و مهندسی در مقایسه با سایر صدور خدمات و بازارگرایی این صادرات از جایگاه ویژه ای برخوردار است. هدف تحقیق تجزیه و تحلیل رویکرد بازارگرایی در صادرات خدمات فنی و مهندسی نفت و گاز در کشور ایران است. تحقیق با رویکرد ترکیبی، با استفاده از تحلیل مضمون و معادلات ساختاری انجام شد. ابزار گردآوری داده­ها مصاحبه و پرسش نامه است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل ۱۲ نفر از مدیران سازمان و در بخش کمی ۷۰ نفر بوده است. در مرحله کیفی ۶ مقوله اصلی فرهنگ بازارگرایی صادرات ، عوامل عملکردی ، عوامل اطلاعاتی ، عوامل دولتی ، عوامل مالی اقتصادی ، عوامل محیطی بازارگرایی صادرات و ۳۱ مفهوم شناسایی شد. پایایی عامل ها ۸۱/۰ بود. میان ضرایب بارهای عاملی استانداردشده ، فرهنگ بازارگرایی صادرات بالاترین نمره (۹۱۵/۰) را نسبت به مقوله­های دیگر داشته است. پیشنهاد شده است شرکت­های حفاری مربوطه ، جهت افزایش بازارگرایی صادرات ، به فرهنگ بازارگرایی صادرات توجه بیشتری داشته باشند.

کلیدواژه ها:

Market Orientation ، export market orientation ، market orientation of export of Oil and Gas Technical and Engineering services ، بازارگرایی ، بازارگرایی صادرات ، بازارگرایی صادرات خدمات فنی و مهندسی نفت و گاز.