بررسی رابطه مهارت های زندگی و پذیرش اجتماعی با امید به زندگی بیماران مبتلا به تصلب چندگانه(ام اس)

چکیده ام اس شایع ترین بیماری ناتوان کننده بالغین جوان است که به علت فرایند التهابی میلین زدای سیستم عصبی مرکزی اتفاق می افتد. ابتلا به ام اس بین سنین ۲ تا ۴۰ سالگی است و تشخیص بر پایه مطالعات MRIمی باشد ام اس استقلال و توانایی را برای شرکت موثر در خانواده و جامعه کاهش می دهد.هدف این پژوهش بررسی رابطه مهارت های زندگی و پذیرش اجتماعی با امید به زندگی در بیماران مبتلا به تصلب چندگانه(ام اس) شهر اصفهان می باشد.نمونه مورد پژوهش کلیه بیماران مبتلا به ام اس بودند که تعداد ۲۰۰ نفر از آنها انتخاب شدند. روش پژوهش از نوع پژوهش توصیفی مبتنی بر همبستگی است. داده ها از طریق پرسشنامه های مهارت های زندگی ، پذیرش اجتماعی و امید به زندگی جمع آوری شدند. نتایج نشان داد که مولفه های مهات های زندگی با امید به زندگی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. بین پذیرش اجتماعی با امید به زندگی در بیماران ام اس رابطه مثبت معناداری دارد. زیر مقیاس تصمیم گیری در مهارت های زندگی و پذیرش اجتماعی قدرت پیش بینی کنندگی امید به زندگی را دارد.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، پذیرش اجتماعی ، امید به زندگی