بررسی پارامترهای تاثیر گذار برعملکرد دی امولسیفایر در امولسیون های نفت در آب

امولسیون ها در صنایع نفت و پتروشیمی نامطلوب هستند و تاثیرات منفی بر محیط زیست دارند. امولسیون ها در طیمراحل مختلفی از عملیات اکتشاف نفت و بهره برداری از چاههای نفت و گاز تولید میشود. به منظور جداسازی نفت و آبدر امولسیو نها میتوان با استفاده از عوامل فعال سطحی به نام دیامولسیفایر امولسیون را به دو فاز جداگانه تقسیم کرد. بهاین صورت که رابط بین آب و نفت را از بین برده و آنها را به فاز های جداگانه تبدیل کرد. این تحقیق با هدف بررسی وتعیین میزان بهینه پارامترهای موثر بر عملکرد دی امولسیفایر در امولسیون نفت درآب انجام شده است. به این منظور طراحیآزمایش سطح پاسخ بر مبنای مدل باکسبنکن برای بررسی تاثیر پارامترهای موثر مانند غلظت دیامولسیفایر (۵۰-۰)، دما(۷۵-۲۵) و PH (۶-۲) و بر همکنش بین آنها بر عملکرد دی امولسیفایر به کار گرفته شد. آزمایش ها با کلویید گرافن اکسید۲mg/L به عنوان دی امولسیفایر و با استفاده از روش تست بطری برای بررسی پارامترهای مختلف بر عملکرد دی امولسیفایرانجام شد. باتوجه به مقادیر ضریب تعیین (۰.۹۸۹۳ =(R(۲) و (R(۲ متعادل شده (R(۲)(abj)=۰.۹۷۵۴) میتوان گفت که مدل بهدست آمده برای تحلیل داده ها مناسب می باشد. آنالیز واریانس P<۰.۰۰۰۱ نشان داد که مدل درجه دو بهترین مدلبرای تعیین بر همکنش پارامترهای مطالعه می باشد. شرایط بهینه برای جداسازی حداکثر نفت از آب به وسیله گرافن اکسیددر امولسیون نفت در آب به ترتیب در محدوده PH برابر ۲.۱ ، غلظت دی امولسیفایر ۳۱mg/L، دما ۳۵˚C به دست آمد.

کلیدواژه ها:

امولسیون نفت در آب ، گرافن اکسید ، دی امولسیفایر ، روش سطح پاسخ ، باکس بنکن