مدل ساختاری افکار خودکشی بر اساس سبک های فرزندپروری با نقش واسطه ای عزت نفس و حمایت اجتماعی

هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل علی افکار خودکشی بر اساس سبک های فرزندپروری(سهل گیرانه، مستبدانه، مقتدرانه)و نقش میانجی حمایت اجتماعی و عزت نفس بود. طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی و براساس روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش،تمامی دانش آموزان دبیرستانی شهرایلام بودند که تعداد ۳۹۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب گردیدند. داده های مربوط به متغیرهای پژوهش با استفاده از پرسشنامه های افکار خودکشی بک (۱۹۶۱)، حمایت اجتماعی فیلیپس (۱۹۸۶)، عزت نفس روزنبرگ(۱۹۶۵) و سبک های فرزندپروری بامریند(۱۹۷۳)، جمع آوری شدند.برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری ضریب  همبستگی پیرسون و روش معادلات ساختاری از طریق نرم افزارهای SPSS-۲۷ و AMOS-۲۶ استفاده گردید. نتایج و یافته های پژوهش نشان داد سبک فرزندپروری مستبدانه بر افکارخودکشی اثر مثبت مستقیم و برعزت نفس و حمایت اجتماعی اثر منفی مستقیم دارد. همچنین سبک فرزندپروری مقتدرانه بر افکار خودکشی اثر منفی مستقیم و برعزت نفس و حمایت اجتماعی اثر مثبت مستقیم دارد. از طرفی سبک فرزندپروری سهل گیرانه بر عزت نفس اثرمنفی مستقیم دارد اما این سبک برحمایت اجتماعی و افکار خودکشی اثر مستقیم معناداری نداشت. همچنین سبک فرزندپروری سهل گیرانه بر افکار خودکشی با نقش میانجی حمایت اجتماعی اثر غیرمستقیم و معناداری نداشت. دیگر نتایج نشان داد سبک های فرزندپروری سهل گیرانه، مستبدانه و مقتدرانه برافکار خودکشی با نقش میانجی عزت نفس اثر غیر مستقیم و معناداردارد و در نهایت شاخص های برازندگی مدل نهایی، از برازش مطلوب با داده های گردآوری شده حمایت کردند.

کلیدواژه ها:

suicidal thoughts ، parenting styles ، social support ، self-esteem ، افکار خودکشی ، سبک های فرزندپروری ، حمایت اجتماعی ، عزت نفس