تاثیر آموزش احیاء قلبی ریوی پایه بر آگاهی و عملکرد دختران دانش آموز سال سوم دبیرستان

با توجه به افزایش روزافزون مرگ های ناگهانی ناشی از بیماری های عروق کرونر و از طرفی اهمیت زمان برای فردی که دچار ایست قلبی ریوی شده است، ارائه روش های آموزش همگانی احیاء قلبی ریوی پایه ضروری به نظر می رسد لذا این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش احیاء قلبی ریوی بر آگاهی و عملکرد دانش آموزان انجام شده است.   پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بوده است. تعداد نمونه های پژوهش، ۹۰ دانش آموز دختر سال سوم دبیرستان بودند که به طور تصادفی و به نسبت مساوی از سه رشته تجربی، ریاضی و انسانی انتخاب و در دو گروه مورد و شاهد قرار گرفتند. محیط پژوهش شامل کلیه دبیرستان های دخترانه دارای سه رشته تجربی، انسانی و ریاضی (هر یک ۴۵ نفر) شهرستان بجنورد بود.   یافته های پژوهش نشان داد بین میانگین نمرات آگاهی و عملکرد دانش آموزان دو گروه مورد و شاهد دو هفته پس از آموزش و همچنین بین میانگین نمرات آگاهی و عملکرد قبل و بعد گروه مورد اختلاف معنی داری وجود داشته است (۰۰۰/۰ p= )، لیکن بعد از آموزش اختلاف معنی داری بین میانگین نمرات آگاهی و عملکرد دانش آموزان سه رشته در گروه مورد مشاهده نشد. در مجموع ۳۲/۵۳ درصد نمونه های گروه مورد، تمام مراحل احیاء قلبی و ریوی پایه را به طور صحیح انجام دادند.   با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی با هماهنگی وزارت آموزش و پرورش برنامه آموزش همگانی احیاء قلبی و ریوی پایه را تدوین و در مدارس اجرا نماید .

کلیدواژه ها:

Basic cardiopulmonary resuscitation training ، high school students ، Knowledge and skill level. ، ، احیاء قلبی- ریوی پایه ، ، ریوی پایه ، آگاهی و عملکرد در احیاء قلبی ، آموزش احیاء قلبی- ریوی پایه ،