بررسی مسائل و مشکلات مربیان پرستاری با سابقه کم در زمینه آموزش بالینی

زمینه و هدف: اگرچه در دهه اخیر پیشرفتهای چشمگیری در زمینه آموزش عالی خصوصا در زمینه پزشکی و پرستاری به وجود آمده است، ولی وجود موانع و مشکلات آموزش بالین پرستاری نیاز به بررسی دارد، زیرا شناخت و پیداکردن راه حل مناسب برای هر کدام ازآن ها منجر به ارتقا سطح آموزش خواهد شد. از این رو مطالعه حاضر به منظور تعیین مسایل و مشکلات مربیان پرستاری با سابقه کم در زمینه آموزش بالین و ارائه راه­کار مناسب می باشد.   روش بررسی: این مطالعه توصیفی با روش حل مساله، در ارتباط با مشکلات آموزش بالین کلیه مربیان پرستاری با سابقه کمتر از ۵ سال دانشگاه های دولتی شهر تهران (شامل ۴۰ نفر) در سال ۱۳۸۵ صورت پذیرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه­ اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه­های مشکلات ویژه مربیان با سابقه کمتر از ۵ سال بود.   یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد، مشکلات حیطه های مختلف به ترتیب اولویت عبارتند از: در حیطه فردی «تعیین محل کارآموزی بدون توجه به گرایش یا تجارب قبلی مربی» با (۱۳۴) امتیاز؛ در حیطه ایفای نقش «ارزش­گذاری نامناسب از طرف مسئولین دانشکده در ایفای نقش مربی» با (۵/۱۶۲) امتیاز، در حیطه ساختار سازمانی و مسائل آموزش بالین؛ «عدم وجود رابطه سازمانی هماهنگ­شده و مشخص بین آموزش و بالین» با (۱۷۵) امتیاز؛ در حیطه تعامل «تعامل ناکافی بین مربی تازه کار و همکاران بالین» با (۵/۱۵۲) امتیاز؛ در حیطه امکانات و تجهیزات «محدودیت محیط فیزیکی و فضای نامناسب جهت برنامه های آموزشی و کنفرانس ها و...» با (۱۵۰) امتیاز؛ در حیطه رضایت­شغلی «کمبود امکانات لازم برای پیشگیری از صدمات حین کار» با (۱۸۰) امتیاز و در حیطه احساس خودکارآمدی «احساس خودکارآمدی مربوط به توانایی بحث در رابطه با ایده ها و نظریات مربیان با سابقه کمتر از ۵ سال با مسئولین دانشکده» با کمترین امتیاز (۵/۳۱۲).   نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش و بررسی راه کارهای هر حیطه با توجه به معیارها و ضوابط ویژه، تشکیل ” کمیته کیفیت آموزش در بالین “ به عنوان مناسب ترین راه کار برای کاهش مشکلات آموزش بالین پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

Nursing mentors ، Clinical education ، Committee of nursing clinical education quality ، مربیان پرستاری با سابقه کم ، آموزش بالینی ، کمیته کیفیت آموزش در بالین