ارتباط عوامل اپیدمیولوژیکی و دموگرافیکی و سنگ های ادراری

زمینه و هدف: یافته های کنونی در مورد علل ایجاد سنگ های ادراری بیانگر وجود تعامل پیچیده و چندعواملی عوامل محیطی، متابولیکی و ژنتیکی است. عوامل اپیدمیولوژیکی مختلفی به عنوان عوامل زمینه ساز ایجاد سنگ های ادراری معرفی شده اند (۱۵-۹(. هدف از این مطالعه بررسی و شناخت عوامل اپیدمیولوژیکی و دموگرافیکی در مبتلایان به سنگ بوده که می تواند در امر پیشگیری از ایجاد سنگهای ادراری کمک کننده باشد.   روش بررسی: این مطالعه از نوع مورد شاهدی بود که در آن تعداد ۱۶۱ نفر از بیماران بزرگسال با تشخیص قطعی ابتلا به سنگ دستگاه ادراری مراجعه کننده به بیمارستان شهید هاشمی نژاد شهر تهران انتخاب شدند. تعداد ۲۵۴ نفر از افراد غیر مبتلا نیز که از نظر سن و جنس با گروه مورد همسان بودند، از بین مراجعین همراه، پرسنل و سایر بیمارانی که همزمان با جامعه مورد در بیمارستان حضور داشتند به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. اطلاعات مورد نظر از طریق مصاحبه توسط پژوهشگر جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۱۴ انجام گرفت. جهت تعیین وجود تفاوت آماری در متغیرهای مختلف بین دو گروه مورد و شاهد از آزمون های کای دو و تی مستقل استفاده شد.   یافته ها: نتایج نشان می داد ۵/۶۶ درصد از مبتلایان به سنگ را مردها و ۵/۳۳ درصد از این گروه را زنان تشکیل می دادند (نسبت مرد به زن ۹۸/۱ به ۱ بود). بیشترین میزان شیوع سنگ در مردان در سنین ۵۰-۳۰ سالگی و در زنان در سنین ۶۰-۴۰ سالگی بود. میانگین وزن و قد در دو گروه تفاوت آماری نداشته اما شاخص توده بدنی در دو گروه تفاوت معنی داری نشان می داد (۰۰۷/۰ = p ) . سایر عوامل اپیدمیولوژیک سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی وضعیت اشتغال، نوع شغل، فضا و دمای محیط کار و سابقه خانوادگی مثبت با ایجاد سنگ های ادراری در ارتباط بوده و خطر آن را افزایش داده بود.   نتیجه گیری کلی: یافته های این پژوهش نشان داد که عوامل اپیدمیولوژیکی و دموگرافیکی مختلفی با ایجاد سنگ های ادراری در ارتباط بوده و خطر آن را افزایش می دهند بنابراین با شناخت افراد مستعد و در معرض خطر ابتلا به سنگ و آموزش روش های پیشگیری از ایجاد سنگ، می توان بار سنگین این بیماری بر جامعه و فرد را کاهش داد.