سطح کفایت فعالیتی، اجتماعی و مدرسه ای در دختران چاق و دارای اضافه وزن مدارس ابتدایی شهر تبریز

زمینه و هدف: شیوع چاقی و اضافه وزن در بسیاری از کشورهای در حال توسعه بطور چشمگیری افزایش یافته است. چاقی دوران کودکی روی جنبه های مختلف زندگی از جمله دستاوردهای تحصیلی، مهارتهای اجتماعی،کیفیت زندگی و کفایت اجتماعی اثر می گذارد . هدف از این مقاله مقایسه سطح کفایت فعالیتی، مدرسه ای و اجتماعی کودکان چاق، دارای اضافه وزن و دارای وزن طبیعی در مدارس ابتدایی دخترانه شهر تبریز بود.   روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی بود. نمونه پژوهش شامل ۳۰۰ نفر دانش آموز دختر (۱۱-۷ ساله) از مدارس ابتدایی دخترانه تبریز بوده که به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی بر حسب پایه تحصیلی و نمایه توده بدن، در سه گروه چاق، دارای اضافه وزن و دارای وزن طبیعی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش چک لیست رفتاری کودک بود که دارای۲۰ آیتم جهت ارزیابی کفایت فعالیتی، مدرسه ای و اجتماعی کودکان در خانه، مدرسه و جامعه می باشد. داده ها با استفاده از نسخه ۵/۱۱ نرم افزار SPSS ،ضریب همبستگی پیرسون و آزمون آماری ANOVA تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: نتایج نشان داد که هر چند میانگین نمره گروه دارای وزن طبیعی در مقیاس های کفایت (فعالیتی، اجتماعی، مدرسه ای و کفایت کلی) نسبت به گروه دارای اضافه وزن و چاق، بالاتر است اما نتیجه آزمون آنالیز واریانس میانگین نمرات کفایت فعالیتی و کفایت کل را معنی دار نشان داد. ضریب همبستگی پیرسون، همبستگی معکوس و معنی داری را بین نمایه توده بدن و نمره کفایت مدرسه ای و کفایت کلی نشان داد (P<۰.۰۵) ولی نمایه توده بدن با کفایت فعالیتی و اجتماعی همبستگی معنی داری نداشت.   نتیجه گیری کلی: یافته های این مطالعه همبستگی معکوس بین نمایه توده بدن و نمره کفایت مدرسه ای و کفایت کلی کودکان را نمایان ساخت بنابراین پیشگیری از چاقی در کودکان می تواند در کاهش یا پیشگیری از مشکلات کفایتی موثر واقع گردد.