نیازسنجی جهت برنامه درسی کارشناسی ارشد پرستاری خانواده : کاربردی از تکنیک دلفی

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 65

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJNIU-24-74_001

تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: کشور ما نیازمند پرستاران متخصص در زمینه خانواده بوده و ما نیازمند تعریف وظایف حرفه ای به عنوان پایه ای جهت برنامه ریزی های آتی در خصوص رشته پرستاری خانواده در ایران می باشیم. به این منظور در این مطالعه به نیازسنجی برنامه درسی پرستاران خانواده با استفاده از نظرات متخصصین پرستاری پرداختیم.   روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه نیازسنجی با استفاده از تکنیک دلفی بود. جامعه پژوهش شامل متخصصین پرستاری می باشد ( اعضای بورد پرستاری در بخش پرستاری خانواده در وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکی و معاونین آموزشی و مدیران گروه های پرستاری در کلیه دانشکده های پرستاری- مامایی دانشگاه های علوم پزشکی کشور) . نمونه گیری به صورت خوشه ای چند مرحله ای انجام شد و ۹۳ نمونه در مرحله اول مطالعه شرکت کردند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از روش دلفی و از طریق ارسال پرسشنامه ها از طریق پست در دو مرحله انجام گردید. در مرحله اول ۸۰ درصد و در مرحله دوم،۹۰ درصد از پرسشنامه ها بازگشت. جهت تکمیل و نهایی سازی وظایف، از نظرات فوکوس گروپ استفاده شد. تحلیل داده ها توسط SPSS انجام و میانگین نمرات هر گویه محاسبه شد.   یافته ها: در مرحله اول دلفی ۵۶ آیتم در حیطه مراقبتی، ۳۴ آیتم در حیطه آموزشی- مشاوره ای، ۱۴ آیتم در حیطه پژوهشی و ۱۵ آیتم در حیطه مدیریتی استخراج گردید. در مرحله دوم تمامی گویه ها میانگین امتیاز بالای ۴ در یافت نمودند. در نهایت به منظور تعدیل وظایف در فوکوس گروپ های تشکیل شده تعداد ۱۵ وظیفه در حیطه مراقبتی، ۱۱ وظیفه در حیطه آموزشی- مشاوره ای، ۵ وظیفه در حیطه پژوهشی و ۵ وظیفه در حیطه مدیریتی استخراج و نهایی سازی شد. نتیجه گیری کلی: یافته ها نشان دهنده اهمیت نقش پرستاران خانواده در حیطه مراقبتی درمانی به ویژه در قبال بیماران مزمن است. از یافته های این پژوهش جهت برنامه ریزی در خصوص سایر عناصر برنامه درسی در رشته پرستاری خانواده می توان استفاده نمود.

نویسندگان

نیکو یمانی

Assistant Professor, Medical Education Research Center, Department of Medical Education, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

مریم علیزاده

MSc, PhD student of Medical Education, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. ( Corresponding Author) Tell: ۰۹۳۶۴۲۱۳۲۹۸