تاثیر ورزش های کششی بر کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز

چکیده   زمینه و هدف: سندرم پای بی قرار اختلالی شایع بین بیماران تحت همودیالیز می باشد که باعث کاهش سطح کیفیت زندگی بیماران می شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر ورزشهای کششی بر کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز مبتلا به سندرم پای بی قرار انجام شد.   روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی می باشد. نمونه اولیه ۳۶ بیمار تحت همودیالیز بودند که از طریق پرسشنامه ی غربالگری استاندارد سندرم پای بی قرار از مراجعین بخش دیالیز یکی از بیمارستانهای تهران شناسایی و به صورت تصادفی به گروههای کنترل (۱۳ نفر) و مداخله (۱۳ نفر) تقسیم شدند. ورزش های کششی حین دیالیز سه بار در هفته به مدت هشت هفته و هر بار به مدت نیم ساعت بر روی پاها اعمال شد. پرسشنامه ی کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی قبل از مداخله، پایان هفته ی چهارم و هشتم توسط شرکت کنندگان تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با انرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و آزمون های آماری Fisher ، Mann-Whitney و Friedman انجام شد.   یافته ها: پس از هشت هفته مداخله تغیرات میانگین نمره ی کیفیت زندگی در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل از نظر آماری معنی دار بود ( ۰۰۱/۰ P< ) .   نتیجه گیری کلی: بر اساس نتایج، انجام ورزش های کششی به مدت هشت هفته می تواند در نتیجه بهبود علائم سندرم پای بی قرار منجر به بهبود کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی شود. بر این اساس انجام این ورزشها جهت بهبود کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز مبتلا به سندرم پای بیقرار توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

Restless legs Syndrome ، Stretching Exercise ، Hemodialysis Patients ، Quality of life ، سندرم پای بی قرار ، ورزش های کششی ، بیماران تحت همودیالیز ، کیفیت زندگی