اثر فشردگی مدیریت تغذیه و سموم شیمیایی کشاورزی بر رشد و عملکرد دانه ارقام لوبیاقرمز (Phaseolus vulgaris L.) در شرایط مزرعه

امروزه تنوع در نظام­های زراعی برای تولید حداکثری محصولات کشاورزی نظرات قابل توجهی را به خود جلب کرده است. در این راستا آزمایشی با هدف بهبود سودآوری مزرعه و بازسازی نظام­های زراعی متناسب با افزایش سلامت محصولات، بهبود امنیت غذایی انسان­ها و تولید پایدار محصول لوبیاقرمز، به­صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۱۴۰۰ در منطقه بیران­شهر لرستان اجرا شد. نظام­های زراعی مختلف شامل (اکولوژیک، تلفیقی، کم­نهاده، متوسط نهاده و پرنهاده) و ارقام لوبیاقرمز شامل (افق، دادفر، گلی و یاقوت) بودند. مقادیر مختلف مصرف نهاده در نظام­های زراعی شامل مدیریت زراعی، مصرف کود و سم بود. نتایج نشان داد که اثر برهمکنش نظام­ زراعی و رقم، قطر ساقه، تعداد شاخه، ارتفاع بوته، تعداد برگ، محتوای کلروفیل، تعداد غلاف، وزن دانه، عملکرد زیست­توده و دانه و شاخص برداشت را به­طور معنی­داری افزایش داد. بیشترین عملکرد دانه در رقم یاقوت در نظام زراعی پرنهاده (۳۰/۳۰۵۴ کیلوگرم در هکتار) و در نظام زراعی تلفیقی (۳۳/۳۰۰۷ کیلوگرم در هکتار) هر دو در یک کلاس آماری به­دست آمد. عملکرد دانه در رقم یاقوت نسبت به ارقام افق، دادفر و گلی در نظام زراعی پرنهاده به ترتیب به میزان ۵۶/۲۷، ۱۴/۱۸ و ۰۹/۴۰ درصد و در نظام زراعی تلفیقی به ترتیب به میزان ۰۲/۲۶، ۲۵/۱۳ و ۵۰/۱۶ درصد افزایش نشان داد. یافته­ها نشان داد که نظام زراعی تلفیقی توانست هم­تراز با نظام زراعی پرنهاده، ویژگی­های زراعی ارقام لوبیاقرمز را نسبت به نظام­های زراعی اکولوژیک، کم­نهاده و متوسط نهاده به بالاترین سطح خود برای افزایش تولید اقتصادی برساند.

کلیدواژه ها:

امنیت غذایی ، تولید پایدار ، شاخص برداشت ، عملکرد دانه ، کلروفیل برگ