عجین شدن با شغل در پرستاران و تاثیر آن بر رفتار شهروندی سازمانی: نقش میانجی گری رضایتمندی شغلی

چکیده زمینه و هدف: رفتار شهروندی سازمانی نقش مهمی در ارائه ی اثربخش کالاها و خدمات به ارباب رجوعان و مشتریان داخل و خارج سازمان دارد و از طریق بهبود در استفاده ی بهینه از منابع موجب بهبود عملکرد و افزایش بهره وری در سازمان می شود. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر عجین شدن با شغل بر رفتار شهروندی سازمانی با تبیین نقش میانجی گری رضایتمندی شغلی است. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- همبستگی از نوع مقطعی است و از روش تحلیل مدل یابی معادلات ساختاری با کمک نرم افزار smart-pls۷ بهره می برد. در این پژوهش از سه پرسشنامه ی استاندارد با مقیاس پنج گزینه ای لیکرت به منظور جمع آوری داده ها استفاده شد. نمونه ی آماری این تحقیق را ۱۹۵ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های شهرستان سیرجان در سال ۱۳۹۵ تشکیل می دادند که این تعداد نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده و به کارگیری فرمول کوکران بدست آمد.   یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که رابطه مستقیم و معنی داری به مقدار ۴۴/۰ در سطح خطای ۰۱/۰ میان عجین شدن با شغل و رفتار شهروندی سازمانی در میان پرستاران این پژوهش وجود دارد. همچنین نتایج از وجود اثر میانجی گری رضایتمندی شغلی در رابطه میان عجین شدن با شغل و رفتار شهروندی سازمانی حکایت دارد و رابطه میان رضایتمندی شغلی و رفتار شهروندی به مقدار ۱۹/۰ در سطح خطای ۰۵/۰ در جامعه آماری این پژوهش یافت شد.     نتیجه گیری کلی: عجین شدن پرستاران با شغل شان منجر به افزایش رضایتمندی شغلی از یک طرف و افزایش خود باوری آنها شده و بروز رفتارهای شهروندی سازمانی را در شغل شان موجب می شود. دغدغه دستیابی به اهداف و ارزش های سازمانی برای پرستاران و عجین شدن با شغل موجب می شود که آنها از شغل خود لذت ببرند و گذشت و ایثار بیشتری از خود بروز دهند.

کلیدواژه ها:

Nurses ، Job Syndrome ، Organizational Citizenship Behavior ، Job Satisfaction ، پرستاری ، عجین شدن با شغل ، رفتار شهروندی سازمانی ، رضایتمندی شغلی