اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر جرات ورزی و خودکارآمدی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر گچساران

در پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر جرات ورزی و خودکارآمدی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر گچساران بررسی شد. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانش آزموزان پسرمقطع متوسطه دوم شهر گچساران که تعداد آنان ۵۶۲ بود ودر سال تحصیلی ۹۷ -۹۸ مشغول به تحصیل هستند از این جامعه آماری یک مدرسه به روش نمونه گیری تصادفی از بین مدارس عادی شهرگچساران انتخاب شد . بدین منظور ۵۰ نفر به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و در ۲ گروه(۱گروه آزمایش و ۱ گروه کنترل)، به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش، با روش آموزش مهارت های زندگی تحت مداخله قرار گرفتند.برای گردآوری داده ها از پرسشنامه جرات ورزی( گمبریل و ریچی،۱۹۷۵) وپرسشنامه خودکارآمدی (موریس ، ۲۰۰۱) استفاده شد. گروه آزمایشی دوم ۱۰ جلسه آموزش مهارت های زندگی را گذراندند. نتایج تحلیل کواریانس در روش آموزش مهارت های زندگی افزایش بیش تر جرات ورزی و خودکارآمدی در گروه های آزمایشی را نسبت به گروه کنترل نشان داد. بنابراین آموزش مهارت های زندگی بر جرات ورزی و خودکارآمدی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم موثر است.

کلیدواژه ها:

جرات ورزی ، مهارت های زندگی ، خودکارآمدی