بررسی شیوه های عملی امام علی(ع) در معرفت افزایی دینی از منظر نهج البلاغه

امام علی(ع) در جریان افزایش معرفت دینی مردم از شیوه ها و روش های گوناگونی استفاده می نمودند. ایشان هم از روش های نظری و هم از روش های عملی بهره می بردند که مقاله حاضر با روش توصیفی و تحلیلی و با رویکرد کتابخانه ای آن را مورد بحث و بررسی قرار داده و نتیجه تحقیق بیانگر آن است که: امیرالمومنین علی(ع) در شرایط مختلف از شیوه های عملی مختلفی استفاده می نمودند و انتخاب این شیوه ها بستگی به مخاطب داشت که از چه میزان فهم، درک و استعداد برخوردار است. عملگرایی قبل از معرفت زایی، و رفتارهای حضرت (در اجرای عدالت و امر به معروف و نهی از منکر)، تعهد عملی به ارزش های اخلاقی، نشانگر آن است که آن حضرت(ع) قبل از آموختن هر مفهومی به مخاطبانش آن را عینا در عمل اجرا می نمود. ایجاد پرسشگری در مردم و معرفی اسوه های مثبت و منفی به جامعه، از دیگر روش های عملی امام علی(ع) در افزایش معرفت دینی بود که حضرت(ع) از این طریق مردمان را با عقاید و معرفت دینی آشنا می نمودند

کلیدواژه ها:

امام علی(ع) ، نهج البلاغه ، معرفت دینی ، شیوه های عملی