جایابی بهینه ادوات ذخیره انرژی در شبکه های هوشمند به منظور بهبود شاخص های فنی و اقتصادی شبکه

این تحقیق، به منظور بهبود شاخص های فنی و اقتصادی شبکه نظیر تلفات، هزینه های سرمایه گذاری منبع ذخیره انرژی، سود حاصل از دشارژ باتری، سود حاصل از کاهش خرید توان از شبکه بالادست، سود حاصل از کاهش تلفات توان اکتیو، سود حاصل از بهره برداری پنل خورشیدی به مکان یابی و تعیین ظرفیت بهینه ادوات ذخیره انرژی (باتری ها) در پست های توزیع هوشمند، پرداخته می شود. جایابی با استفاده از الگوریتم ژنتیک چندهدفه و در جهت بیشینه کردن سود بدست آمده از تاسیس واحدهای تولید پراکنده و بهره برداری از ذخیره سازها انجام می پذیرد. از این رو توابع هدف مساله جایابی از مولفه های مختلفی تشکیل شده است. مولفه های تشکیل دهنده تابع هدف مساله جایابی باتری شامل سود بدست آمده از بهره برداری واحد تولید پراکنده، سود بدست آمده از کاهش تلفات توان شبکه، هزینه نصب ذخیره ساز انرژی، سود بدست آمده از کاهش انرژی خریداری شده از شبکه بالا دست می باشد. پس از مدل سازی این پارامترها، به مدل سازی مساله جایابی ذخیره سازهای انرژی با استفاده از روش الگوریتم ژنتیک تک هدفه پرداخته شد. شبیه سازی ها برای سه سطح بار و با استفاده از روش بهینه سازی الگوریتم ژنتیک صورت گرفت.

کلیدواژه ها:

جایابی ، ادوات ذخیره انرژی ، شبکه های هوشمند ، شاخص اقتصادی شبکه