حمایت از بزه دیدگان قاچاق انسان در نظام حقوقی ایران با تاکید بر اسناد بین المللی

قاچاق انسان یکی از پدیدههای در حال رشد عصر حاضر است که به عبارتی ، شکل جدید و امروزی برده داری محسوب می گردد . بزه دیدگان جرم قاچاق انسان که اغلب ازلحاظ سنی ، صغیر و ازلحاظ جنسیت ، مونث هستند دارای موقعیت حساس و آسیب پذیری ، به ویژه پس از وارد شدن صدمات جسمانی ، روانی و عاطفی به آنها هستند و لذا تامین نیازهای آنان اهمیت خاصی دارد. جرم قاچاق انسان، چون اغلب به صورت سازمان یافته و فراملی ارتکاب می یابد لذا کسانی که بزه دیده این جرم می شوند نیازمند حمایت های افتراقی یا ویژه هستند چون این افراد از طرفی مورد ظلم و ستم واقع شده اند و از سوی دیگر در صورت تظلم و دادخواهی در معرض تهدیدات جنایتکاران سازمان یافته قرار می گیرند. از طرف دیگر، گروههای سازمانیافته و بزه دیدگان ازلحاظ امکانات و قدرت دارای موقعیت نابرابری هستند و اگر موردحمایت قرار نگیرند هیچ گاه جرئت اعلام شکایت پیدا نخواهند کرد. روش پژوهش حاضر از نوع کتابخانه ای با ماهیت تحلیلی توصیفی است . در این پژوهش سعی شده است تا راهبردهای حمایتی در برابر بزه دیدگان قاچاق انسان در حقوق ایران و اسناد بین المللی موردبررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

قاچاق انسان ، بزه دیده شناسی حمایتی ، بزه دیده قاچاق انسان ، تدابیر حمایتگرانه .