تاثیر استفاده از بازی های رایانه ای آموزشی و غیر آموزشی بر میزان خلاقیت ، روابط اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر پایه اول شهر کرمانشاه

هدف پژوهش حاضر مقایسه استفاده از بازی های رایانه ای آموزشی و غیر آموزشی با میزان خلاقیت ، روابط اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر پایه اول شهر کرمانشاه بود. روش این پژوهش ، از نوع علی - مقایسه ای بوده است و جامعه ی آماری ، کلیه دانش آموزان دختر پایه اول مقطع ابتدایی در مدارس شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ بودند که ناحیه ۳ آموزش و پرورش کرمانشاه به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شد. بر اساس جدول مورگان نمونه ای به حجم ۳۶۶ دانش آموز پایه اول ابتدایی شامل ۱۸۳ دانش آموز که از بازی های رایانه آموزشی استفاده می کنند (در مدارس هوشمند) و ۱۸۳ دانش آموزکه از بازی های رایانه ای غیر آموزشی استفاده می کنند (فاقد مدارس هوشمند و بازی های رایانه ای آموزشی )، بصورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه خلاقیت عابدی (۱۳۳۱ )، پرسشنامه های محقق ساخته بازی های رایانه ای ، روابط اجتماعی و عملکرد تحصیلی بود. نتایج تحلیل واریانس چند متغی ره (مانوا) نشان می دهد که تفاوت میانگین دو گروه استفاده کننده از بازی های رایانه ای آموزشی و غیرآموزشی از نظر آماری معنی دار است . با توجه به مقدار آماره (۰۰۱/۰(p<، نتیجه گرفته می شود که بین میانگین نمرات دو گروه استفاده کننده از بازی های رایانه ای آموزشی و غیرآموزشی در متغی رهای خلاقیت ، روابط اجتماعی و عملکرد تحصیلی تفاوت معنی داری وجود دارد و نتایج پژوهش نشان داد که : دانش آموزان استفاده کننده از بازی های رایانه ای آموزشی از لحاظ متغیرهای خلاقیت ، روابط اجتماعی و عملکرد تحصیلی بهتر از گروه دانش آموزان استفاده کننده از بازی های رایانه ای غیرآموزشی می باشد.

کلیدواژه ها:

بازی های رایانه ای آموزشی ، بازی های رایانه ای غیرآموزشی ، خلاقیت ، روابط اجتماعی ، عملکرد تحصیلی