بررسی تطبیقی نقوش معماری(گره چینی) شمسه در مقایسه با کاربرد این نقوش در منسوجات پست مدرن

معماری سنتی از دیر باز مورد علاقه افراد زیادی قرار داشته است واشخاص بسیاری به استفاده از این سبک تمایل دارند.در معماری سنتی ایرانی از عناصر مختلفی بهره گرفته می شدتا فضایی پر از جریان زندگی و رنگ ونقش ایجاد شود مانند حوض ،کاشی های رنگی، دیوار های آجری و.....از عناصر اصلی این نوع از معماری محسوب می شد.از آنجا که معماری ایرانی کاملا هندسی است و هندسه در شکل گیری این معماری نقش بسزایی دارد و اندیشه وفرهنگ کهن ایرانیان نقش ها وشکل های هندسی هر یک نمادی از هستی و جهان آفرینش بوده اند، مانند شمسه که نماد نور و وحدانیت در هنر اسلامی جایگاه بسیار بالایی را داراست وبه عنوان نقطه مرکزی و ژرفای بینهایتی است که هستی از آن آغاز می گردد و همه عناصر ظهور وبلوغ خود را از آن جا آغاز می کنند. معماری و طراحی لباس از جمله هنرهای کاربردی هستند که می توان بیشترین تشابه را در مبانی نظری، عملکرد و زیبایی شناسی آنها شاهد بود در این مقاله سعی شده است که با رویکرد مدلینگ وفشن در منسوجات که نقوش آن برگرفته از گره چینی و معماری سنتی ایرانی بوده با مطالعه تطبیقی بین دنیای قدیم و مدرن و لباس و منسوجات پست مدرن به کاربرد این نقوش پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

گره چینی ، نقوش کاشی کاری ، شمسه ، هنر پست مدرن ، منسوجات وکاربرد (مد و فشن)