بررسی تکنیکهای موجود در ردیابی هدف و پیشنهاد مناسب ترین آنهابا دستیابی به امکان تصویرسازی از یک سیستم غیرتصویری

در این مقاله به بررسی تکنیکهای موجود در ردیابی هدف پرداخته و روش تصویرسازی اسکن توموگرافیک را بعنوان روشی نوین و کارا معرفی می-نماییم؛ نیز به مقایسه این روش با دیگر روشهای متداول ردیابی، اعم از روشهای تصویری، غیرتصویری و رتیکلی میپردازیم. توموگرافی به تصویربرداری مقطعیاز یک شی که از انعکاس دادههای جمعآوری شده حاصل از روشنایی شی در جهتهای مختلف بدست میآید، اشاره میکند. در تکنیک تصویربرداری اسکنتوموگرافیک، نور از صحنه هدف با استفاده از اسکن مخروطی بر رتیکل، متمرکز و بر یک آشکارساز تک عنصره جمع میگردد؛ خروجی آشکارساز یک سیگنال تکبعدی میباشد. تکنیکهای پردازش توموگرافی برای تبدیل سیگنال های یکبعدی به تصویر دوبعدی بکار میروند. بنابراین روش مذکور که از یک آشکارساز برای ایجاد سیگنال از پویش هدف بر روی رتیکل استفاده مینماید، روشی غیرتصویری است که با اعمال فیلتر راملاک و تبدیل رادون (که به عنوان ایده فیلتربکپروجکشن مطرح میگردد) بر خروجی آشکارساز، منجر به تولید تصویر از هدف میشود. این مفهوم با استفاده از مکانیسم اسکن تک پیکسلی انجام می- گیرد که موجب سادگی کار، کاهش هزینه و ایجاد سنسور تصویربرداری نرم افزارمحور میگردد. لذا این روش میتواند بهعنوان جایگزینی مناسب برای روشهای متدوال ردیابی اعم از رادار، تلویزیونی و مادونقرمز مطرح شود

کلیدواژه ها:

توسکا ، توموگرافیک ، رتیکل ، ردیابی ، سیکر