بررسی میزان نارضایتی شغلی معلمان و عوامل اجتماعی موثر بر آن (مطالعه موردی معلمان شهر نیشابور)

نارضایتی شغلی اگرچه در ابتدا موجب کاهش کارایی و افزایش هزینه ها در محل کار می شود،اما تداوم آن سست شدن تعهد افراد نسبت به ارزش ها ،هنجارها،اهداف نظام و اعتماد اجتماعی را دربردارد.طی چند سال اخیر بعضا شاهد بروز نارضایتی هایی در میان معلمان به صورت اعتصاب و راهپیمایی بوده ایم.از آنجایی که پیامدهای نارضایتی شغلی معلمان برای جامعه بسیار گرانبار است،بررسی میزان و سرچشمه این نارضایتی ها ضروری به نظر می رسد.مقاله حاضر برگرفته از پژوهشی است که به منظور شناخت میزان نارضایتی شغلی معلمان و عوامل اجتماعی موثر برآن.جامعه اماری تحقیق کلیه معلمان شهر نیشابور به تعداد ۴۶۷۳ نفر هستند که از این بین ۲۰۹ نفر با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند.بر اساس یافته های تحقیق،۴۹ درصد معلمان در جمعیت نمونه از شغل خود ناراضی هستند.همچنین،میان احساس محرومیت،میزان نیازهای ارضا نشده،بی عدالتی در اداره،منزلت اجتماعی شغل و تحصیلات معلمان با نارضایتی شغلی آنان رابطه معناداری وجود دارد و این متغیرها جمعا ۶۳ درصد تغییرات نارضایتی شغلی را تبیین می کنند.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، نیاز ، بی عدالتی ، محرومیت نسبی ، منزلت شغلی