سیاستگذاری برای توسعه علوم و فناوری های بنیادین: مروری بر برخی تجارب برتر جهانی

یکی از حوزه های بسیار مهم در زمینه سیاست گذاری علم، فناوری و نوآوری، سیاست گذاری در رابطه با رشد و توسعه علوم و فناوری های بنیادین است. بنابراین، نقش علوم و فناوری های بنیادین در فرایند توسعه جوامع به حد کافی مورد توجه و مطالعه قرار نگرفته است و توافق فراگیری در خصوص اهمیت این علوم برای توسعه و حمایت از آنها وجود ندارد. هدف از این مقاله شناسایی حوزه های علمی تحت پوشش، ابعاد کلیدی کارکردی، طرح ها و برنامه های سیاستی نهادهای حامی علوم و فناوری های بنیادین در کشورهای پیشرو و استخراج توصیه های سیاستی برای سازمان های مشابه در ایران است. این مقاله با بهره گیری از روش تحلیل اسناد و رویکرد محک زنی (ترازیابی) با بهترین تجارب، به مطالعه و بررسی تجارب برتر جهانی در زمینه سیاست گذاری برای توسعه علوم و فناوری های بنیادین در کشورهای پیشرو در عرصه علم و فناوری پرداخته است. از یافته های کلیدی این پژوهش می توان به کارکردهای اصلی نهادهای حامی توسعه علوم و فناوری های بنیادین اشاره کرد که عبارت اند از: حمایت از استعدادها و پیشگامان علمی و فناورانه؛ حمایت از آموزش و پژوهش مسئله محور به منظور حل چالش های ملی و بین المللی؛ توسعه تعامل ها و همکار ی های علمی و فناورانه بین المللی؛ حمایت از پژوهش های نوآورانه و تجاری سازی دستاوردهای پژوهشی؛ حمایت از پژوهش های بنیادین در زمینه کلان روندهای علمی و فناورانه و عمومی سازی، مردمی سازی و ترویج گفتمان علم و فناوری در جامعه.

کلیدواژه ها:

علوم و فناوری های بنیادین ، سیاستگذاری علم ، فناوری و نوآوری ، کارکردها ، برنامه های سیاستی