تفسیر تطبیقی آیات قرض الحسنه

قرض به معنای وام دهی مال یا مانند آن به نیت بازپس گیری مثل یا معادل آن است. در آیات، وصف حسن برای قرض آمده است تا کیفیت قرض مطلوب خداوند را بیان کند. مقصود از قرض حسن به طورکلی، انفاق در راه خدا با رعایت حسن فعلی و فاعلی است که مصادیقی مانند صدقه، قرض، صرف مال در خیر و... را دربرمی گیرد که شکل اتم آن زمانی محقق می شود که زیر نظر معصوم (ع) انجام شود. قرض الحسنه مصطلح قرآنی جدای از قرض الحسنه مصطلح فقهی است. تعبیر به قرض در آیات برای تصویرسازی ذهنی است. لطافت و ظرافت تعبیر آیه در دعوت انسان ها به کردارهای نیک، تاثیر انگیزشی بر روح، حفظ آرامش ذهنی با رهایی از تکلف و توسعه افق دید با بیان قرض به مالک مطلق هستی، بسیار ستودنی است. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی و کتابخانه ای نوشته شده است.

کلیدواژه ها:

قرض ، قرض الحسنه ، انفاق ، صدقه ، استقراض الهی