تبیین نگرش های مطرح زمینه گرایی منطبق بر بوم گرایی و فرهنگ در معماری مازندران

در معماری خطه مازندران به دلیل کیفیت اقلیمی و گردشگری آن کم توجهی به الگوهای مطرح زمینه گرایی از بعد کالبدی و فرهنگی یک تحول پارادایمی است که در طول زمان به چشم می خورد و لذا هدف از این پژوهش شناسایی الگوهای مطرح زمینه گرایی معماری آن می باشد. لذا هدف این پژوهش بازشناسی الگوهای مطرح زمینه گرایی معماری منطقه مازندران در جهت شناخت بهتر و تجلی هنر و معماری گذشته به عنوان کهن الگوهای فرهنگی می باشد. هدف این تحقیق شناخت معیارهای زمینه گرایی کالبدی و به کار گیری این معیارها در طراحی می باشد. شیوه تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد. جمع آوری اطلاعات اسنادی است و ابزار گرد آوری اطلاعات کتابخانه ای و سایت های اینترنتی و روش استدلال منطقی است. نتیجه این پروژه بیانگر توجه به الگوهای معماری بومی در ساخت (مانند: ایوان،نفار،بام شیبدار،بستر طراحی،طبیعت) به عنوان نگرش های مکانی و زیستی مثبت ومعیارهای موثردر معماری زمینه گرا می باشد.

کلیدواژه ها:

زمینه گرایی ، بوم گرایی ، فرهنگ ، معماری مازندران