حسادت از دیدگاه قران و احادیث

غبطه همانند حسد به معنای آرزوست ولی هر دو تفاوت اساسی با هم دارند. حسد نقطه مقابل غبطه است. در حسد فرد دوستندارد که نعمت به دیگری برسد بلکه دوست دارد آن نعمت زایل هم شود. برای فرد حسود مهم نیست که آن نعمت به او برسد یانه بلکه فقط مهم برای او ناراحتی از آن نعمتی است که به دیگری رسیده است. اما در ” غبطه” انسان دوست ندارد که آن نعمتزایل شود و حتی از این که نعمتی به دیگری رسیده است ناراحت نمی شود بلکه آرزو می کند کاش آن نعمت را او هم میداشت. حسادت اخلاقی است که از سوی همگان زشت و ناپسند شمرده می شود؛ و حتی کسانی که خود هرازگاهی دچار اینحالت می شوند حسادت دیگری به خود یا دیگران را ناپسند و دور از اصول اخلاقی می شمارند. این حالت در برخی به شکل حالو در دیگری به شکل مقام ظاهر می شود. به این معنا که برخی از انسان ها در یک فرآیند زمانی به علت عدم چیرگی بر نفساماره خویش به بیماری حسادت دچار می شوند و توان مقابله روحی و روانی با آن را ندارند و این حالت در آنان مقیم می شودعده ای دیگر هم به جهاتی ممکن است دچار حسادت شوند اما مهار و کنترل نفس اماره موجب می شود تا به شکل بیماری ومقام در آنان در نیاید.

کلیدواژه ها:

حسد ، تکبر-قران کریم احادیث