معرفی بخشی از فون بندپایان و آفات آویشن spp Thymus در مراتع استان البرز
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 140
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
FRPCC03_122
تاریخ نمایه سازی: 10 مرداد 1402
چکیده مقاله:
جنس Thymus از مهم ترین جنس های تیره نعناعیان در ایران محسوب میشود. گونه های مختلف این جنس که به نام آویشن شناخته می شود، در مراتع بسیاری از نقاط کشور گزارش شده اند. به دلیل درصد بالای دو ماده موثره تیمول و کارواکرول در آویشن و خواص دارویی آن، از گذشته در سبد داروهای گیاهی ایرانیان بوده و در سال های اخیر نیز در طب جدید نیز مورد استفاده قرار گرفته است. استان البرز از رویشگاه های گونه های T. kotschyamus، T. fallax و T. fedtschenkoi گزارش شده است. با توجه به گزارش فون غنی بندپایان و آفات آویشن از نقاط مختلف کشور و عدم شناخت آفات و بیماری های آن در استان البرز، این بررسی انجام گرفت. نمونه برداری ها طی سال ۱۴۰۱ از رویشگاه های آویشن در مراتع طالقان و نیز جاده چالوس این استان انجام گرفت. بندپایان فعال روی بوته های آویشن با روش جمع آوری مستقیم، تکاندن سرشاخه های بوته های آویشن در داخل سینی سفید رنگ قرار داده شده در زیر بوته و جمع آوری حشرات و سایر بندپایان ریخته شده در آن انجام گرفت. نمونه های جمع آوری شده در داخل شیشه سیانور و نیز لوله آزمایش حاوی ۷۵ درصد الکل اتیلیک به آزمایشگاه گروه گیاه پزشکی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران منتقل شده و پس از تفکیک شناسایی گردید. گونه هایی از زنبورهای گرده افشان، سوسک های گرده خوار، کفشدوزک های شکارگر، زنبورهای پارازیتویید وگونه هایی از عنکبوت ها از اجزای فون بندپایان این منطقه میباشند. شته آویشن Aphis serpylii، کنه تارعنکبوتی Tetranychus urticae و گونه ناشناخته تریپس از آفات آویشن در این منطقه میباشند و نتایج تحقیقات انجام شده قبلی در سایر مناطق و استان های کشور را تایید میکند. با توجه به این که در بررسی های انجام شده قبلی، تراکم و انبوهی این سه آفت مورد بررسی و ارزیابی قرار نگرفته بود، ارزیابی تراکم و انبوهی جمعیت این سه آفت در طبقات ارتفاعی مراتع جاده چالوس و مراتع طالقان در دست بررسی میباشد.
نویسندگان
مهرداد نوروزی
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه احیا مناطق خشک و نیمه خشک دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، ایران
سیدابراهیم صادقی
موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران،
اسماعیل علیزاده
گروه احیا مناطق خشک و نیمه خشک دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، ایران
حمیدرضا کشتکار
گروه احیا مناطق خشک و نیمه خشک دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، ایران