تحلیلی بر نقش معمار در شهر هوشمند پایدار دوستدار سالمند

ایده شهر هوشمند پایدار دارای ادبیات علمی گسترده ای است که در آن نقش معماران در طراحی محیط های ساخته شده، به عنوان یک پلتفرم فیزیکی برای اجرای راه حل های «مناسب برای سالمندان»، اشاره ضعیفی دارد. هدف اصلی مقاله، تعریف نقش معماران در ایجاد تصویر شهرهای هوشمند پایدار با تمرکز بر شهروندان سالمند است. این مقاله ادبیات موجود در مورد این موضوع را بررسی می کند و مطالعات آزمایشی انجام شده در سطح شاخص در بین دانشجویان یکی از دانشکده های معماری را بر اساس روش تفکر طراحی توصیف می کند. این مطالعات نشان می دهد که چگونه دانشجویان، شهرهای هوشمند دوستدار سالمندان را در آینده از دیدگاه معماران تصور می کنند. پس از تجزیه و تحلیل های ترکیبی از نتایج تحقیقات و مطالعات با دانشجویان، خلاصه ای از وظایف و نقش های معماران ارائه شد که به شش بلوک ساختمانی یک شهر هوشمند و به عنوان ارجاع به عناصر شکل دهنده تصویر تقسیم شدند: شهرها، مناطق و ساختمان ها. این یک طبقه بندی جدید و بدیع از مسائل معماری است. دیدگاه هایی برای تحقیقات بیشتر و تحقیقات مشارکتی میدانی نشان داده شد، که باید در آینده به یک رویکرد کل نگر جدید برای حل مساله تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند پایدار ، معمار ، تصویر شهر ، دوستدار سالمند