بررسی الگوهای بومی معماری ایران و نقش آن در معماری پایدار

موضوع معماری پایدار از جمله مباحثی که در دهه های اخیر مطرح شده و در معماری ایران از دیرباز تاکنون به کار گرفته می شد و آسایش و آرامش ساکنین را فراهم می کرده است و مهمترین عامل آن توجه به معماری بومی بو ده است که امروزه کمرنگ شدن این عوامل در بحث معماری مشاهده می شود. هدف تحقیق حاضر بررسی و شناخت معماری بومی و طراحی اقلیمی ایران و کاوش الگوهای گذشته معماری ایران است که طی آن بتوان به استفاده مجدد این الگوها برای حفظ انرژی و تطبیق ساختمان با شرایط اقلیمی در معماری امروز پرداخت و با بهره گیری از مشخصه های پایداری و هماهنگی با شرایط اقلیمی و حفظ هویت معماری گذشته ایران به ایجاد مطلوبیت در معماری معاصر ایران دست پیدا نمود. این مسئله ضرورت استفاده از معماری پایدار را در جامعه امروز مطرح و هدف آن حفظ انرژی در راستای ارتقای کیفیات فضایی است. از مهمترین مباحثی که در اینجا مطرح گردید، بحث اقلیم های معماری و بررسی آن بود که با نگاهی به معماری گذشته ایران و الگوهای ماهرانه حفظ انرژی و نشاط ساکنان، این الگوها در اقلیم های متفاوت آب و هوایی ایران بررسی شد. همچنین یکی از راهکارهای معماری پایدار، الگو گرفتن از معماری سنتی ایران است که به موضوع های زیست محیطی و صرفه جویی در مصرف انرژی، توجه ویژه ای دارد و یکی از عوامل مهم در بررسی معماری ایران شناخت معماری بومی و ارایه راهکارهای آن می باشد که متناسب با شرایط آب و هوایی هر منطقه می تواند همراستا با معماری پایدار باشد.

کلیدواژه ها:

معماری ، معماری ایران ، الگوها ، اقلیم ، معماری پایدار