طراحی منظر با رویکرد اصول طراحی اکولوژیکی

منظر نتیجه رابطه متقابل بین انسان و محیط اطراف در گذر زمان تعریف می شود که شکل دهنده فضایی پاسخگوی نیازهای اجتماعی و فیزیکی انسان است. در چند دهه اخیر، ارتباط منظر با استفاده کنندگان آنچه به صورت بیولوژیکی- فیزیکی و چه ازلحاظ ادراکی - رفتاری اهمیت ویژه ای پیداکرده است. طراحی اکولوژیکی به منظور یکپارچه سازی هدف انسان با جریان های طبیعی است که به درک مفاهیم اکولوژیکی، بررسی مشکلات و یافتن راهحل سازگار با مفاهیم فرهنگی کمک می کند. چگونگی فرایند تغییرات منظر، چگونگی برنامه ریزی منظر و روش دستیابی به اصول طراحی اکولوژیک سوا لات این مطالعه بوده است و هدف آن ارتقای کیفیت محیط زیست از طریق طراحی اکولوژیکی با حضور پیوسته طبیعت در محیط و حفاظت از جریان ها و فرایندهای طبیعی برای دستیابی به محیط زیستی پایدار است. لذا با به کارگیری روش های برنامه ریزی قبل از طراحی، بستر مناسب طراحی یکپارچه فراهم شده و با ارزیابی ظرفیت اکولوژیک، استراتژی های مناسب برای مداخله بر اساس جهت گیری اکولوژیک تشخیص داده شود و سپس در این فضا الگوهای تحولات به صورت کیفی تحلیل و درنهایت برمبنای طراحی اکولوژیک چارچوبی متدولوژیک برای حرکت از مقیاس کلان به خرد سایت فراهم شده است.

کلیدواژه ها:

منظر اکولوژیک ، اصول طراحی اکولوژیکی ، یکپارچگی منظر ، برنامه ریزی منظر