حشر با محبوب از دیدگاه آیت الله جوادی آملی.

مسئله ی حشر به عنوان یکی از مراحل معاد مساله­ی مهمی است. چرا که مانند بحث معاد با زندگی ابدی انسان در سرای آخرت گره خورده است. از طرفی روایات بسیاری داریم که به این امر اشاره دارند که انسانها بعد از مرگ با محبوب­های خود محشور میشوند و اینجاست که محبوب­های زندگی مادی دارای اهمیت میشوند تا حدی که زندگی ابدی او را نیز تحت تاثیر قرار می­دهند. بعد از پذیرش این احادیث به عنوان اخباری از جانب معصومین لازم می­آید که ابتدا این مساله از طریق قرآن و عقل اثبات شود و سپس به چرایی آن پرداخته شود. این نوشته با روشی تحلیلی و کتابخانه­ایی و با کنار هم قرار دادن آیات قرآن کریم درباره حشر و محبوب و تحلیل آنها نگاشته شده. ابتدا انواع محبوب ها را معرفی ومحبوب حقیقی را مشخص نموده و نتیجه گرفته است که هر کسی با محبوب خویش محشور می­شود چرا که محبوب هر فرد، معبود او قرار میگیرد. بعد از این نتیجه­گیری اشاره به بحث تولی و تبری و اطاعت و ولایت شده است که معلول مستقیم عبادت و محبت اند.

کلیدواژه ها:

حشر ، معاد ، حب و بغض ، تولی و تبری ، محبوب ، آیت الله جوادی آملی