آشکارسازی گسترش فیزیکی و تغییرات جزایر حرارتی شهر میناب بر اساس سهم عوامل جمعیت و پراکندگی افقی

هدف از پژوهش حاضر آشکارسازی گسترش فیزیکی و تغییرات مکانی جزایر حرارتی در شهر میناب طی سه بازه زمانی (سال های ۱۹۷۵-۱۹۸۸، ۱۹۸۸-۲۰۰۰ و ۲۰۰۰-۲۰۱۴) می باشد. بنابراین این تحقیق از نوع کاربردی می باشد. بدین منظور از تصاویر TM و OLI ماهواره لندست استفاده شد. تغییرات فیزیکی شهر از طریق تحلیل مقادیر مستخرج از دو شاخص تفاضل نرمال شده ساخت و ساز (NDBI) و تفاضل نرمال شده پوشش گیاهی (NDVI) بدست آمد. برای پیدا کردن جزایر حرارتی از الگوریتم های تک کاناله و پنجره مجزا در نرم افزار ENVI استفاده شد. تغییرات مکانی دمای سطح زمین در نرم افزارArcGIS مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین میزان گسترش فیزیکی شهر در سال های ۱۹۸۸ تا ۲۰۰۰، به میزان ۶۱/۹۰۱ هکتار اتفاق افتاده که ۶/۵۵ درصد آن براساس رشد جمعیت و ۴/۴۴ درصد براساس افزایش سرانه زمین بوده است. مساحت جزایر حرارتی ۹۶/۱۱۲ هکتار برآورد گردید و روند شمالی-جنوبی و شرقی-غربی را نشان می-داد، که نسبت به دوره ی ماقبل خود بیش از ۴ برابر رشد داشته است. سهم عامل جمعیت در این رشد ۸/۶۲ هکتار و سهم رشد بی قواره شهری ۱۶/۵۰ هکتار بوده است. همچنین مقدار آنتروپی شانون ۳/۰ بود که حکایت از رشدی غیرمتراکم در دوره مذکور دارد. در کل، در بازه ۳۹ ساله مورد بررسی در شهر میناب، افزایش ۵ برابری وسعت شهر، افزایش ۳۴/۶ برابری جمعیت و افزایش ۷/۵ برابری سطح جزایر حرارتی شهری مشاهده شده است.

کلیدواژه ها:

جزیره حرارتی شهری ، پنجره مجزا ، سنجش از دور ، گسترش افقی بی قواره شهری ، روند مکانی