ضرورت دانش آفرینی

در محیط های پیچیده و پویای امروزی، سازمان ها درصدد کسب مزیت رقابتی پایدار هستند. این موضوع سازمان ها را فراخوانده تا به جای رویای دایناسور شدن به ققنوس بیندیشند و همانند او به طور مستمر خود را بازآفرینی کنند. این مقاله ظهور و رشد تئوری های مدیریت دانش، سازمان یادگیرینده و محدودیت های آنها و ضرورت دانش آفرینی سازمانی را مورد بحث قرار می دهد که می تواند راهنمای مدیران برای بازآفرینی سازمان باشد.

کلیدواژه ها:

دانش صریح ، دانش مستتر ، مدیریت دانش ، سازمان یادگیرنده ، توانمند سازی ، دانش آفرینی سازمانی