ارزیابی و کاربرد علم و فن آوری

با توجه به تحولات فن آورانه در آستانه قرن بیست و یکم، بررسی فرضیه های موجود درباره اهمیت علم و فن آوری و سازوکار و روش های به کار گرفته شده برای ارزیابی میزان وابستگی اجتماعی فرهنگی علم و فن آوری به جامعه، بسیار به موقع به نظر می رسد. انتقال این مهم به عهده ماست. صرف نظر از اینکه ما این انتقالات را دوست داشته باشیم یا نه، اکثر آنها به طریقی خوب یا بد، مستقیم یا غیرمستقیم، با علم و فن آوری مرتبط است. سیاست دولت های معتقد به اینکه ارزیابی علم و فن آوری پیش نیاز کاربرد آن در جامعه است، می تواند کمکی برای پذیرش بهتر فرصت های برخاسته از این انتقالات به جامعه باشد. به اعتقاد ربرت لوئیس استیوسون، «امروز، مبهم ترین دوره است»؛ بشر گذشتل دور و آینده را واضح تر از زمان حال می بیند. امروزه علم و فن آوری با سرعت بی سابقه ای در حال جهانی کردن بازار اقتصادی و منقلب کردن اقتصاد است. از آنجایی که ناچار به ادامه سیاست گذاری های خود در درازمدت برای آینده هستیم، بنابراین امروزه اعلان سیاست های دولت درمورد چگونگی به کارگیری علم و فن آوری از اهمیت حیاتی برخوردار است. در این مقاله این مسائل بررسی و نقش ارزیابی علم و فن آوری در سیاست گذاری های دولت ها مرور خواهد شد. سعی خواهد شد تا برخی از فرضیه های زیربنایی ارزیابی علم و فن آوری، به خصوص این موضوع که آیا به کارگیری چنین وسیله ای به تنهایی برای سیاست گذاری های دولت ها مرور خواهد شد. سعی خواهد شد تا برخی از فرضیه های زیربنایی ارزیابی علم و فناروی، به خصوص این موضوع که آیا به کارگیری چنین وسیله ای به تنهایی برای سیاست گذاری های دولت ها کافی است، در بوته آزمایش قرار گیرد. این فرضیه ها همچنین از نقطه نظر اسلامی نیز مورد بررسی قرار می گیرند. به نظر بسیاری از دانشمندان اسلامی، با عقاید سنتی و مدرن، ارزشی که اسلام برای علم و فن آوری قائل شده براساس بعضی نظرات کلی است که اساسا قابل قیاس با نظرات کلی حاکم بر دنیای غرب نیست. امروزه فرضیه های بنیادی، انسان شناسی و شناخت حاکم بر دنیای غرب با انتقاد جدی تعدادی از پژوهشگران غربی روبروست. بحث در مورد عقاید جهانی اسلامی در این مقاله به منزله ورودی با ارزش در این گفتگوهای جدی است.