سنجش و ارزشیابی در آموزش ریاضی

آموزش و پرورش رابطه ای تعاملی و متقابل بین دانش آموز و معلم در بستری از ساختار آموزشی برنامه و محتوای درسی است . در یک نظام آموزشی کار آمد و سالم و توازن بین این عوامل باید به گونه ای ایجاد شود تا برای جبران یک عامل نیاز به وارد آمدن فشار اضافی بر عوامل دیگر نباشد. علت ناکارآمدی برخی نظام های آموزشی را می توان در به هم خوردن همین تعادل جستجو کرد ؛ به نحوی که غفلت از سایر عوامل ، بیشترین فشار بر دانش آموزان را وارد می کند ؛ لذا بهبود در برنامه های ارزشیابی عملکرد مستلزم اندازه گیری میزان و اثر بخش برنامه ی ارزشیابی است. پس با به کار گیری مفید ترین ارزشیابی ها و به موقع انجام دادن آنها باعث می شویم کمترین فشار در یادگیری مباحث به دانش آموزان وارد شود، از این رو این مقاله از نوع مروری بوده که در مورد ارزشیابی های مورد نظر در کلاس های درسی می پردازد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، فرآیند یاددهی – یادگیری ، ارزشیابی تکوینی ، برنامه ی درس ، دانش آموزان