ارتقاء تعامل کشاورزی و صنعت غذای ارگانیک با تمرکز بر استاندارد بین المللی چندوجهی ناتیورلند و مطالعه ی موردی شرکت خرما بن جنوب

کشاورزی ارگانیک یا کشاورزی بدون استفاده از سموم و کودهای شیمیایی، یک شیوه کشاورزی است کهبا استفاده از کودها و سموم طبیعی مانند کودهای ارگانیک، کودهای زیستی، سموم طبیعی و مدیریتییکپارچه، سعی در تولید محصولاتی با کیفیت بالا و بدون استفاده از سموم و کودهای شیمیایی دارد. درتعاریف جدید تر کشاورزی ارگانیک (زیستی)، یک کشاورزی هدفمند با تکیه بر معیارها و ضوابط خاصهر موقعیت جغرافیایی است که هدف نهایی آن، ثبات در تولید محصولات کشاورزی با نگاهی بر حفظمنایع برای آیندگان و تامین سلامتی برای نسل حاضر است. در کشاورزی ارگانیک، عوامل انسانی وجوامع تولید کننده و مصرف کننده، به صورت یک مجموعه هستند که در آن به اصول سلامت (خاک،آب، گیاهان، جانوران و محیط زیست)، بوم شناسی (بر اساس سیستم ها و چرخه های اکولوژیکی)، انصافو عدالت (با توجه به فرصت ها و قابلیت های زندگی و محیط های عمومی) و مراقبت (حمایت از سلامت وآسایش نسل های بعد و محیط) توجه ویژه ای می شود. حفظ تنوع زیستی مبنای تولید در این نوعکشاورزی است و زنجیره غذایی از تولید تا توزیع، بازاریابی، فراوری و مصرف، همه را زیر نظر قرار دارد ودر آن، بیش از کمیت، به کیفیت مواد غذایی توجه شده است. در این میان استاندارد بین المللی نانورلندسعی کرده است که تمام جوانب تعاریف جدید را پوشش دهد

کلیدواژه ها:

کشاورزی ارگانیک ، صنعت غذای ارگانیک ، استاندارد ناتیورلند ، خرما بن جنوب