بررسی نقش تعدیلی کیفیت گزارشگری مالی در ارتباط با عدم قطعیت سیاست اقتصادی و نقدشوندگی سهام

بازار سرمایه از منابع عمده تامین مالی شرکت ها و دولت ها است و در تمام کشورهای دنیا به عنوان محلی مناسب برای سرمایه گذاری شناخته می شود. یکی از مواردی که برای سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار جذاب می باشد، اطلاع از عوامل موثر بر نقدشوندگی سهام است. هدف این تحقیق بررسی نقش تعدیلی کیفیت گزارشگری مالی در ارتباط با عدم قطعیت سیاست اقتصادی و نقدینگی سهام بوده است. برای سنجش عدم قطعیت سیاست اقتصادی از میانگین نوسانات نرخ تورم، نرخ بهره و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی در طی ۱۰ ساله گذشته استفاده گردید. هر چه میزان نوسان شاخص های فوق بیشتر باشد به منزله بالا بودن عدم قطعیت سیاست اقتصادی خواهد بود. نقدشوندگی سهام با استفاده از مدل آمیهود (۲۰۰۲) سنجش گردید. روش تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه ی جمع آوری داده ها از نوع تحقیقات نیمه تجربی می باشد. جامعه آماری تحقیق کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی ۱۳۹۵ الی ۱۴۰۰ بوده است که برای تعیین حجم نمونه آماری از روش حذف هدفمند استفاده گردید. نمونه آماری پژوهش با در نظر گرفتن محدودیت های تحقیق تعداد ۱۱۴ شرکت می باشد. تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون حداقل مربعات معمولی و با استفاده از روش داده های اثرات ثابت انجام گرفته است. نتایج آماری نشان داد، بین عدم قطعیت سیاست اقتصادی و نقدشوندگی سهام ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین بین عدم اطمینان سیاست اقتصادی و کیفیت گزارشگری مالی ارتباط معناداری وجود دارد و در نهایت کیفیت گزارشگری مالی بر ارتباط بین عدم قطعیت سیاست اقتصادی و نقدشوندگی سهام نقش تعدیلی دارد.

کلیدواژه ها:

کیفیت گزارشگری مالی ، عدم قطعیت سیاست اقتصادی ، نقدشوندگی سهام