افزایش سرمایه گذاری در کلانشهرها مبتنی بر قراردادهای بات

سیاست توسعه درون زای شهری، از سیاست های سه گانه توسعه شهری است که می تواند پاسخگوی بسیاری از نیازهای مردم، ازجمله اسکان سرریز جمعیت شهری و ارتقای سرانه های خدمات شهری باشد و مادامی که در شهر ظرفیت لازم وجود دارد، استفاده از سایر سیاست های توسعه شهری، تحمیل هزینه های اضافه بر محیط است. شایان ذکر است که نسبت درآمدهای پایدار مانند ارزش افزوده و عوارض آلایندگی و ناپایدار مانند عوارض پروانه شهرداری در حال حاضر تقریبا ۵۰ درصد است و به هر میزان که شهر توسعه یافته تر باشد در آمدهای پایدار بیشتری نیاز خواهد بود. توسعه شهر نیازمند جذب سرمایه گذار بوده و اگر در های توسعه شهری باز شود سرمایه گذاران بسیاری آماده سرمایه گذاری در کلانشهر هستند. محدودیت منابع مالی از مهمترین و بزرگترین چالش های پیش روی مدیران شهری در شهرهای مختلف بحساب آمده و با توجه به طرح های مختلف و توجیه پذیری آنها از نظر عمرانی و اقتصادی، محدودیت های مالی خود مانعی برای اجرای آن طرح ها شده اند. اهمیت سرمایه گذای برای رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی به اندازه ای است که از آن به عنوان یکی از اهرم های قوی برای رسیدن به توسعه یاد می شود. بنابراین، باید گفت که رشد اقتصادی و افزایش رفاه عمومی در بلند مدت بدون توجه به سرمایه گذاری و عوامل مهم موجود در محیط سرمایه گذاری و بدون توجه به ریسک و بازده سرمایه گذاری ممکن نیست. سرمایه گذاری به عنوان یک تصمیم مالی همواره دارای دو مولفه ریسک و بازدهی است که از یک طرف، سرمایه گذاران به دنبال پیشینه کردن عایدی خود از سرمایه گذاری هستند و از طرف دیگر، با شرایط عدم اطمینان حاکم بر بازارهای مالی مواجه می باشند که دستیابی به عواید سرمایه گذاری را با عدم اطمینان مواجه می سازد. به عبارت دیگر، تمامی تصمیمات سرمایه گذاری براساس روابط میان ریسک و بازده صورت می گیرد در این میان شیراز دارای جایگاه ویژه ای در کشور است و فارس را با نام شیراز می شناسند. ایجاد اتاق های فکر با استفاده از ظرفیت علمی دانشگاه های استان فارس، شورای اسلامی شهر شیراز و خبرگان مناطق مختلف شهرداری باید با همدلی و همکاری بیشتر برای توسعه و ابادانی این شهر تلاش نمایند و باید با شناخت ظرفیت های این کلانشهر آن را توسعه داده و راهکارهایی جدیدی مبتنی بر تجربه سایر شهرداری های شهرهای مهم دنیا در شیراز پیاده نمود. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی پروژه های عمرانی شهرداری شیراز از نظر سرمایه گذاری به روش ساخت، واگذاری و انتقال می باشد و سعی خواهد شد به معرفی روش سرمایه گذاری ساخت، واگذاری و انتقال و مقایسه آن با سایر روش های سرمایه گذاری EPC، روش های تامین مالی، قراردادهای اخذ وام بلند مدت و بیع متقابل پرداخته خواهد شد همچنین به بررسی زمینه های ایجاد اثربخشی در کاربرد روش ساخت، واگذاری و انتقال سرمایه گذاری در پروژه های عمرانی شهرداری پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: افزایش سرمایه گذاری شهری ، کلانشهر شیراز ، قراردادهای بات ، شهرداری ، توسعه درون زا.