مقایسه رفتارهای کلیشه ای، مهارت های ارتباطی و تنظیم هیجان در کودکان مبتلا به اوتیسم و کودکان فاقد این اختلال در شهر اهواز

این پژوهش با هدف مقایسه رفتارهای کلیشه ای، مهارت های ارتباطی و تنظیم هیجان در کودکان مبتلا به اوتیسم و کودکان فاقد این اختلال در شهر اهواز صورت گرفته است لذا پژوهشگر به منظور تحقق این هدف از روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی استفاده کرده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کودکان ۸ تا۱۰ دارای اختلال طیف اوتیسم ساکن شهر اهواز در سال ۱۴۰۲ شمسی به خود اختصاص داد. لذا مطابق جدول بارتلت برای تعیین حداقل حجم نمونه با توجه به پیوسته بودن داده ها و با توجه به ضریب اطمینان ۹۰ درصد حجم نمونه ۱۰۰ نفر کودک تعیین گردید. که در دو گروه ۵۰ نفری کودکان اوتیستیک و سالم جایابی شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، مقیاس نمره گذاری اتیسم گیلیام (GARS) و فهرست تنظیم هیجانی شیلدز و همکاران (۱۹۹۷)، انتخاب شد. در ادامه پس از انتخاب و تعیین نمونه آماری، محقق نسبت به توجیه افراد نمونه آماری اقدام و پرسشنامه های مذکور را در میان ایشان توزیع و ضمن ارائه زمان لازم پرسشنامه های تکمیل شده را جمع-آوری نمود. در این پژوهش پس از گردآوری اطلاعات صحت سنجی شده از میان پرسشنامه های تکمیل شده به جهت پاسخ به سوالات پژوهش و آزمون فرضیه های پژوهش، از دو روش آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد. در بخش توصیفی نیز از آزمون اختلاف معناداری میانگین t برای دو گروه مستقل استفاده شد. در نهایت چنین نتیجه گیری شد که؛ رفتارهای کلیشه ای در کودکان مبتلا به اوتیسم به شکل معناداری بیشتر از کودکان فاقد این اختلال، مهارتهای ارتباطی کودکان مبتلا به اوتیسم به شکل معناداری کمتر از کودکان فاقد این اختلال و تنظیم هیجان در کودکان مبتلا به اوتیسم به شکل معناری پایینتر از کودکان فاقد این اختلال میباشد.

کلیدواژه ها:

رفتارهای کلیشه ای ، مهارت های ارتباطی ، تنظیم هیجان ، کودکان مبتلا به اوتیسم ، کودکان فاقد این اختلال و شهر اهواز