پایش آلودگی به سرب در انسان با استفاده از نشانگرهای زیستی (مطالعه موردی استان‌های شمال غرب کشور

هدف از انجام این مطالعه پایش آلودگی به سرب در انسان است. برای این منظور 55 نمونه های دندان از استان‌های شمال غرب کشور (استان آذربایجان غربیو شرقی، اردبیل و زنجان) و یک منطقه شاهد (منطقه روستایی در استان زنجان) جهت تعیین آلودگی استفاده گردید. نمونه‌ها پس از آماده سازی اولیه مقادیر سرب در آن‌ها با استفاده از دستگاه جذب اتمی تعیین گردید. میانگین سرب در نمونه‌ها متعلّق به شهرهای تبریز، زنجان، اردبیل و منطقه شاهد به ‌ترتیب 82/39،40/25، ،22/17 و 12/15میکروگرم بر کیلوگرم بود. مقایسه‌ی میانگین داده‌ها نشان داد که بیشترین میزان آلودگی به ترتیب در نمونه‌های شهر تبریز، زنجان و اردبیل مشاهده شده و اختلاف آن‌ها با منطقه شاهد روستای در سطح آماری پنج در صد معنی دار است. میانگین مقادیر سرب دندان‌ها برای گروه‌های سنّی کمتر از 25 سال، 25 تا 45 سال و بیشتر از 45 سال به ترتیب، 18، 33/21 و 21/30 میکروگرم بر گرم به دست آمد. نتایج نشان داد که با افزایش سن مقدار سرب تجمع یافته، بیشتر شده است.

کلیدواژه ها:

آلودگی ، دندان ، ، سرب ، شناساگرهای زیستی