تردید حرفه ای و ارزیابی حسابرسان از خطر تحریف با اهمیت با تاکید بر نظریه شناخت اجتماعی

ارزیابی خطر تحریف، یکی از اقدامات حسابرسان برای کسب اطمینان معقول از نبود تحریف صورت­های مالی است. این ارزیابی، نیازمند تبعیت از معیارهای تردید حرفه­ای است.  تردید حرفه­ای، نگرشی است که همیشه همه چیز را مورد سوال قرار می­دهد و به طور انتقادی شواهد حسابرسی را مورد ارزیابی قرار می­دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تردید حرفه­ای بر ارزیابی خطر تحریف با اهمیت است. قلمرو زمانی پژوهش سال ۱۳۹۹، نمونه انتخابی بر مبنای فرمول کوکران تعداد ۳۸۴ نفر و جامعه آماری این پژوهش، حسابرسان شاغل در موسسات دولتی و خصوصی است. داده­های جمع­آوری شده از طریق پرسشنامه و سناریو، با بکارگیری روش معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان می­دهد که تردید حرفه­ای بر ارزیابی خطر تحریف با اهمیت تاثیر مثبت دارد. همچنین فشار بودجه زمانی بر رابطه بین تردید حرفه­ای و ارزیابی خطر تحریف، تاثیر منفی و اثر تجربه (متغیر فردی) بر رابطه بین تردید حرفه­ای و ارزیابی خطر تحریف با اهمیت رد شد. حسابرسان برای تشخیص موارد تقلب و تحریف، ملزم به اعمال حد معقولی از تردید حرفه ای هستند؛ زیرا وقتی حسابرس دارای سطح پایینی از تردید حرفه ای باشد، تمایل دارد علائم تقلب و تحریف را نادیده بگیرد. احتمال کشف موارد تحریف برای حسابرسان با سطح تردید حرفه­ای بالاتر بیشتر است، چراکه آنها به راحتی شواهد را نپذیرفته و چه از جنبه کمی و چه از نظر کیفی بطور دقیق­تری به بررسی شواهد و اطلاعات حسابداری می­پردازند.

کلیدواژه ها:

تردید حرفه ای ، ارزیابی خطر تحریف ، فشار بودجه زمانی ، تجربه